Het schip was op weg naar Indië vanaf Texel. In de nacht van 9 januari 1749 vertrok het schip, maar al snel legde het schip weer aan bij een zandbank. Een nacht later, van 10 op 11 januari vertrok het opnieuw. Het zou door het kanaal heenvaren. De wind was goed maar dat veranderde toen de wind draaide naar het westen. Dit was de meest heftige storm in tijden voor Engeland. Het lukte het schip niet om vooruit te komen. Het was de 23^e en het schip probeerde de baai van Pevensey binnen te komen.

Het lukte, maar er stonden hoge golfen. Het roerblad sloeg op de bodem van een laag stuk zee stuk en het schip werd stuurloos. De kapitein besloot, in overleg met de bemanning, het schip op een zandbaai te leggen. Dan kon iedereen uitstappen, en het roerblad kon gemaakt worden. Helaas ging dat niet zo. Toen de eerste bemanning uitstapte met een deel van het vervoerde geld, 24 kisten, kwamen er plunderaars aan boord die het schip leeghaalden. Er bleven maar plunderaars komen, er werden Engelse militairen ingezet om het te stoppen. Het lukte niet om de overgebleven handelswaren te redden, het schip zonk namelijk snel weg in de bodem.

Zelfs nu nog liggen er delen van het schip, die bewaard zijn gebleven omdat er geen zuurstof in de natte zandbodem kan komen.